W 1950 roku powołano Zakłady Górnicze Chrzanów, do których należała kopalnia Matylda w Chrzanowie, a także kopalnia galmanu Jaworzno w Jaworznie oraz późniejsza kopalnia Trzebionka[2].

Po 1945 roku kopalnia Matylda została upaństwowiona. Eksploatację wznowiono w październiku w 1957 roku[12].

W 1958 roku zakończono eksploatację w kopalni Jaworzno[16].

W 1962 roku rozpoczęto budowę kopalni Trzebionka[17][18] po stwierdzeniu istnienia drugiego złoża w pobliżu kopalni Matylda[1].

Kopalnia Trzebionka została oddana do eksploatacji w 1968 roku[19]. Wydobycie odbywało się systemem ścianowym poprzecznym z podsadzką hydrauliczną[20] w obrębie obszaru górniczego Trzebionka I[21] oraz obszarów Chrzanów, Jaworzno i Balin (piasek podsadzkowy)[22].

W 1969 roku zakończono rozbudowę kopalni Trzebionka, oddano do użytku nowe obiekty[23].

Wydobycie w kopalni Matylda zakończono 31 grudnia 1972 roku[12][13]. Likwidacja kopalni Matylda na skutek wyczerpania zasobów złoża[13] została przeprowadzona od 1973 do 1975 roku[12], jedyną czynną kopalnią w okolicach Trzebini pozostała kopalnia Trzebionka[1].

W 1976 roku zmieniono nazwę Zakładów Górniczych Chrzanów na Zakłady Górnicze Trzebionka[2].

W 1992 roku przedsiębiorstwo zostało przekształcone w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa[3].

Decyzja o likwidacji części zakładu zapadła w 1998 roku[17]. W 1999 roku spółka została włączona do Konsorcjum Cywilnoprawnego Śląsk[3].

Od 2002 roku spółka została postawiona w stan likwidacji[3].

Kopalnia zakończyła eksploatację w 2009 roku[24] w związku z wyczerpaniem zasobów złoża[25].

Po zaprzestaniu wydobycia rozpoczęto likwidację wyrobisk poprzez zatopienie (na skutek wyłączenia pomp odwadniających) otamowanych części kopalni od połowy 2010 roku[21]. Wszystkie szyby, wraz z głównym szybem Włodzimierz, zostały zaadaptowane na piezometry w celu obserwacji procesu zatapiania[25].

Pozyskane podczas kopalnianej eksploatacji próbki geologiczne zostały przekazane przez likwidowaną kopalnię w 2011 roku do Muzeum w Chrzanowie[26]. Akta kopalni za lata 1961–2004 przekazano do Archiwum Państwowego w Katowicach[27].

Spółka została zlikwidowana oficjalnie w 2013 roku[3].

Po zamknięciu kopalni, około 2014 roku firma z Chrzanowa pozyskiwała odpady poflotacyjne z rekultywowanego kopalnianego osadnika (wcześniej stawu osadowego)