Profesor Jerzy Regulski (1924-2015)
W dniu 12 lutego 2015 r. zmarł prof. Jerzy Regulski, prezes i współtwórca naszej Fundacji. Profesor był inicjatorem i współrealizatorem odbudowy samorządu terytorialnego w Polsce. Od 2010 r. pełnił funkcję społecznego doradcy Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego.
Urodził się w 1924 roku. W okresie okupacji służył w stopniu podporucznika w Narodowych Siłach Zbrojnych. Pełnił funkcję członka Zarządu Towarzystwa Bratniej Pomocy Studentów Politechniki Warszawskiej (1945 r. ). Był więźniem politycznym w latach 1945-46.
Ukończył Wydział Inżynierii Politechniki Warszawskiej (1947 r.), stopień doktora i doktora habilitowanego uzyskał na Wydziale Architektury PW (1963 r. i 1969 r.). Profesor nadzwyczajny nauk technicznych (1974 r.) i profesor zwyczajny nauk ekonomicznych (1983 r. ). W latach 1948-58 m.in. był Naczelnym Inżynierem budowy Osiedla Młynów w Warszawie, od 1958 do 1974 r. pracował w Komitecie, a następnie Instytucie Urbanistyki i Architektury (ostatnio z-ca dyrektora ds. naukowych), w latach 1975-89 r. był profesorem Uniwersytetu Łódzkiego, a w latach 1981-92 Polskiej Akademii Nauk. Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu Roskilde (Dania).
Prof. Regulski był inicjatorem i organizatorem badań nad odbudową samorządu terytorialnego (1981-88 r.); członkiem Konwersatorium Doświadczenie i Przyszłość (1978-82 r. oraz od 2007 r.) oraz Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie (1988-90 r.), współprzewodniczącym zespołu ds. samorządu terytorialnego podczas rozmów Okrągłego Stołu (1989 r.), senatorem (1989-91 r.), pełnomocnikiem rządu ds. reformy samorządu terytorialnego (1989-91 r.), ambasadorem, stałym przedstawicielem RP przy Radzie Europy (1992-1997 r.), przewodniczącym Rady ds. Reform Ustrojowych Państwa (1998-1999 r.), członkiem Narodowej Rady Integracji Europejskiej (2000-2004 r.) i wielu rad i komitetów.
Prowadził wykłady gościnne na 81 uniwersytetach zagranicznych. Był ekspertem Banku Światowego i innych organizacji międzynarodowych. Uczestniczył w pracach nad reformami samorządowymi w wielu krajach Europy Południowej, Wschodniej i Azji Centralnej.
Był autorem wielu publikacji, m.in. książek: A Practical Guide to Building Local Government. The Polish Experience, Budapeszt 2010; Droga do samorządu. Od pierwszych koncepcji do inicjatywy Senatu (1981-1989), (wraz z M. Kuleszą) Warszawa 2009; Reformowanie Państwa. Moje Doświadczenia, Warszawa- Szczecin 2007; Samorządna Polska, Warszawa 2005; Local Government Reform in Poland: An Insider’s Story, Budapeszt 2003; Samorząd III Rzeczypospolitej. Koncepcje i realizacja, Warszawa 2000.
Profesor był Kawalerem Orderu Orła Białego. Był też odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Obywatel honorowy miast Jelenia Góra i Podkowa Leśnia oraz gminy Marklowice, wyróżniony wieloma nagrodami krajowymi i zagranicznymi.
Urodził się w 1924 roku. W okresie okupacji służył w stopniu podporucznika w Narodowych Siłach Zbrojnych. Pełnił funkcję członka Zarządu Towarzystwa Bratniej Pomocy Studentów Politechniki Warszawskiej (1945 r. ). Był więźniem politycznym w latach 1945-46.
Ukończył Wydział Inżynierii Politechniki Warszawskiej (1947 r.), stopień doktora i doktora habilitowanego uzyskał na Wydziale Architektury PW (1963 r. i 1969 r.). Profesor nadzwyczajny nauk technicznych (1974 r.) i profesor zwyczajny nauk ekonomicznych (1983 r. ). W latach 1948-58 m.in. był Naczelnym Inżynierem budowy Osiedla Młynów w Warszawie, od 1958 do 1974 r. pracował w Komitecie, a następnie Instytucie Urbanistyki i Architektury (ostatnio z-ca dyrektora ds. naukowych), w latach 1975-89 r. był profesorem Uniwersytetu Łódzkiego, a w latach 1981-92 Polskiej Akademii Nauk. Doktor honoris causa Uniwersytetu Łódzkiego i Uniwersytetu Roskilde (Dania).
Prof. Regulski był inicjatorem i organizatorem badań nad odbudową samorządu terytorialnego (1981-88 r.); członkiem Konwersatorium Doświadczenie i Przyszłość (1978-82 r. oraz od 2007 r.) oraz Komitetu Obywatelskiego przy Lechu Wałęsie (1988-90 r.), współprzewodniczącym zespołu ds. samorządu terytorialnego podczas rozmów Okrągłego Stołu (1989 r.), senatorem (1989-91 r.), pełnomocnikiem rządu ds. reformy samorządu terytorialnego (1989-91 r.), ambasadorem, stałym przedstawicielem RP przy Radzie Europy (1992-1997 r.), przewodniczącym Rady ds. Reform Ustrojowych Państwa (1998-1999 r.), członkiem Narodowej Rady Integracji Europejskiej (2000-2004 r.) i wielu rad i komitetów.
Prowadził wykłady gościnne na 81 uniwersytetach zagranicznych. Był ekspertem Banku Światowego i innych organizacji międzynarodowych. Uczestniczył w pracach nad reformami samorządowymi w wielu krajach Europy Południowej, Wschodniej i Azji Centralnej.
Był autorem wielu publikacji, m.in. książek: A Practical Guide to Building Local Government. The Polish Experience, Budapeszt 2010; Droga do samorządu. Od pierwszych koncepcji do inicjatywy Senatu (1981-1989), (wraz z M. Kuleszą) Warszawa 2009; Reformowanie Państwa. Moje Doświadczenia, Warszawa- Szczecin 2007; Samorządna Polska, Warszawa 2005; Local Government Reform in Poland: An Insider’s Story, Budapeszt 2003; Samorząd III Rzeczypospolitej. Koncepcje i realizacja, Warszawa 2000.
Profesor był Kawalerem Orderu Orła Białego. Był też odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Obywatel honorowy miast Jelenia Góra i Podkowa Leśnia oraz gminy Marklowice, wyróżniony wieloma nagrodami krajowymi i zagranicznymi.
